پماد کالاندولا از نظر کاهش شدت درماتیت ناشی از پرتودرمانی دارای اثر معادل کورتیکواستروییدها بوده و در عین حال فاقد عوارض جانبی دراز مدت آنها می باشد و می توان از کالاندولا جهت پیشگیری از درماتیت حاد ناشی از اشعه درمانی استفاده کرد.

کالاندولا (گل همیشه بهار) یک گیاه با ارتفاع حدود 0.7 متر و گلهای کوچک زرد نارنجی است. گل همیشه بهار دارای مقادیر بالایی از فلاونوئیدها و آنتی اکسیدان گیاهی است که سلول را از آسیب مولکول های ناپایدار به نام رادیکال های آزاد محافظت می کند و به نظر می رسد با تورم، ویروس ها و باکتری ها مبارزه می کند. فلاونوییدهای موجود در عصاره گیاه کالاندولا مانند آپی ژنین با بلوکه کردن مسیر آراشیدونیک اسید باعث مهار فسفولیپاز A و مهار مسیرهای سیکلواکسیژناز و لیپواکسیژناز شده و به این ترتیب اثر ضد التهابی خود را اعمال می کند.

عصاره کالاندولا از طریق تنظیم فعالیت پیش التهابی سیتوکین ها و مهار آنزیم سیکلواکسیژناز به صورت موضعی پاسخ التهابی بعد از تروما را کاهش داده و از طرفی با افزایش کلاژن هیدروکسی پرولین و هگزوزامین موجب بهبود گرانولاسیون و بازسازی بافت آسیب دیده و بهبود زخم ها می شود.

پماد کالاندولا از نظر کاهش شدت درماتیت ناشی از پرتودرمانی دارای اثر معادل کورتیکواستروییدها بوده و در عین حال فاقد عوارض جانبی دراز مدت آنها می باشد و می توان از کالاندولا جهت پیشگیری از درماتیت حاد ناشی از اشعه درمانی استفاده کرد.